Yıllarca uzay, zaman, madde ve kütle çekim üzerine düşündükten ve çalışmalar yürüttükten sonra Einstein, 'genel görelilik teorisi' ile bilimin kozmosla ilgili kavrayışını büyük bir değişime sürükledi.

Yine Einstein'a ait olan özel görelilik teorisi, yaklaşık on yıl kadar daha önce ortaya atılmıştı ve burada Einstein uzayı zamanla, maddeyi de enerji ile birleştirmişti. Bundan kısa bir süre, Einstein göreliliğin genel versiyonunun uzay-zaman ile kütle-enerji'yi birleştirerek kütleçekimini yaratacağını gördü. Kütleçekim, bu alanların hepsini bir araya getirmek yerine uzay zaman dokusunu büker ve bu bükülmenin yarattığı kıvrımların üzerinde uzay-zaman boyunca ilerler.

Einstein’ın uzayı büken teorisi aynı zamanda beyinlerimizi de büküyor. Bu teori yalnızca Newton'un kanununun işlemediği noktalardaki kütleçekimsel gizemleri açıklamakla kalmadı aynı zamanda kara deliklerden, evrenin genişlemesine kadar bir çok beklenmedik doğal fenomenin de önceden tahmin edilebilmesini sağladı. Bu süreçten sonra evren küçük ve statik olmanın tam tersine, genişleyebilen, dinamik ve genel görelilik olmadan açıklanamayacak tuhaf astrofiziksel cisimlerle dolu olarak anlaşıldı ve bilinir oldu.

Bugün ise son birkaç on yıldır olduğu gibi, astrofizikçiler çağın diğer büyük devrimci teorisi kuantum mekaniği ile genel göreliliği bağdaştırmak üzere çalışıyor. Bugünlerde bu uğraşlardan yeni bir teori yaratılacak gibi görünüyor, bilimciler bunun beklentisi içindeler. Tahmin edilen bu gelişme ile birlikte evrenin varlığının kökeni ve özü ile ilgili çok derin bir kavrayış sağlanacaktır. Bu kavrayış da Einstein olmadan mümkün olmayacaktı.

 

---

Kaynak : https://www.sciencenews.org/sn-magazine/october-17-2015

---