Kara delikler evrendeki muhtemelen en havalı şeyler. Peki kaç taneler? 

Doğduğumuz yeri görebilmek çok heyecan verici olmaz mıydı? "Nihayetinde hepimiz birer yıldız tozuyuz."

1991 yılında, ışık hızının %99,999,999,999,999,999,999,9951'i ile hareket eden tek bir atom çekirdeği, Dünya'nın atmosferine çarptı ve Utah'ta gökyüzünü boydan boya geçti.

Dünya'nın erken oluşum aşamalarında, oksijen seviyeleri oldukça düşüktü ve şimdilik uzak görünse de gelecekte de tekrar aynı seviyeleri düşmesi oldukça muhtemel.

Physical Review Letters'da yayımlanan yeni bir çalışma ile yıldız ölümlerinin neden ve nasıl gerçekleştiğine dair ipuçları elde edildi.

Araştırmacılar, molekülün oldukça küçük bir yapı taşı olduğunu ancak bununla daha büyük şeyler oluşturulabileceğini söylüyor.

Yeni bir çalışmada astrobiyologlar, gezegenlerin ne kadar radyasyona maruz kaldıklarını, yıldız patlamaları dolayısıyla ortaya çıkan radyasyonu ötegezegenlerin ne oranda yakaladıkları ile üzerlerinde yaşama izin vermesi arasındaki bağıntıyı inceledi.

Plüton'un oluşumunda var olan madde kompozisyonu, sıvı okyanusların oluşması için yeterli ısıyı üretebilmiş olabilir. Görselde ok ile gösterilen yarıkların, donan sıvı okyanusların izleri olduğu tahmin ediliyor.

University of British Columbia gökbilimcilerinin yeni hesaplarına göre, Samanyolu galaksimizdeki yaklaşık her beş Güneş-benzeri yıldız sisteminde, bir adet Dünya benzeri gezegen mevcut.

Evrende yalnız olup olmadığımız, olmadığımıza dair kanıtları gördükçe de olası akıllı canlıların bizden daha ileri olup olmadığı sürekli insanlığın aklını kurcalayan ve sormaya devam ettiği sorulardan biridir.

Artemis projesi kapsamında, 2024 yılında Ay'a insanlı iniş planlanıyor.

25 Ağustos 1989 tarihinde, NASA'nın Voyager-2 (Seyyah-2) uzay aracı, Neptün'e yakın bir uçuş gerçekleştirerek, güneş sisteminin sekizinci gezegeninin ilk kez olarak yakından çek...