Merkür

Ay boyunca Güneş’e yakın konumda olacağından gözlemlenemeyecek.

Venüs

Gezegen sabahları gün doğumundan önce gökyüzünde. Günler ilerledikçe gezegenin gözlenebileceği süre de uzayacak.

Mars

Gezegenin gözlenebileceği süre iyice kısalmış durumda. Mars gün batımından sonra batı ufkunda bir saate yakın sürelerle gözlenebilecek. Ay sonuna doğru Güneş’e iyice yaklaşacak ve parlaklığı da hafifçe azalacak olan gezegeni alacakaranlıkta görmek zor olacak.

Jüpiter

Gezegen gün batımında doğu ufkundan yükselecek ve gökyüzünde kalacak. Gezegenin parlaklığı ay boyunca yavaş yavaş artmaya devam edecek ve ay sonuna doğru gün doğumundan önce batmaya başlayacak.

Satürn

Ayın başlarında gece yarısından bir saat sonra doğacak olan gezegen sabaha kadar gökyüzünde kalacak, ancak ufuktan fazla yükselmeyecek. Ayın 16 ve 17‘sinde Ay ile yakın görünecek olan gezegenin parlaklığı da hafifçe artacak. Ay sonuna doğru gezegen gece yarısında doğmuş olacak.

Ay`ın Evreleri

01 Nisan: Ay ve Aldebaran gün batımında batıda yakın görünümde.
10 Nisan: Ay ve Jüpiter tüm gece yakın görünümde.
15 Nisan: Ay Dünya’ya en uzak konumda(405.480 km).
16 Nisan: Ay ve Satürn gece yarısından sonra yakın görünümde.
23 Nisan: Ay ve Venüs gün doğumunda doğu ufkunda yakın görünümde.
27 Nisan: Ay Dünya’ya en yakın konumda (359.325km).
28 Nisan: Ay, Mars ve Aldebaran gün batımında batıda yakın görünümde.
28 Nisan: Ay ve Aldebaran gün batımında batıda çok yakın görünümde(Ay batarken örtülme).

Takımyıldızlar

Bu harita, gün ortası güneyde görülen takımyıldızlarını göstermektedir.

İkizler(Gemini) Takımyıldızı

İkizler takımyıldızı Orion’un solunda uzanır ve Nisan Ay’nda akşamın erken saatlerinde Güneydoğuda bulunur. En parlak yıldızları Castor ve Pollux tur. Castor 3.6 yay saniyelik ayrıma sahip yakın bir çift sistemdir ve küçük teleskopların kalitesini test etmek için kullanılır (Atmosferik görüşün iyi olma şartıyla). Pollux, K0 tayf sınıfına ait kırmızı bir dev yıldızdır. Plüton gezegeni 1930’da Cylde Tombaugh tarafından delta Geminorum’a yakın bir yerde keşfedildi. delta Geminorum’un sağ alt köşesindeki değişken yıldız,10-15 gün dönemler halinde parlaklığı 0,6 kadir değişen bir Sefeid değişenidir.

Aslan (LEO) Takımyıldızı

Aslan takımyıldızı akşamları gökyüzünün güneydoğusunda bulunacak. Aslan takımyıldızı, Regulus (α Leonis), aslanın kuyruğundaki Denebola (β Leonis) ve γ1 Leonis (Algieba) gibi birçok parlak yıldız barındırır ve bölgesinde birçok parlak gökada bulunmaktadır.
Bunlardan Messier 65, Messier 66, Messier 95, Messier 96, Messier 105 bunların en tanınanlarıdır.
Regulus, 90 ışıkyılı uzaklıkta Güneş’in beş katı daha büyük mavi-beyaz yıldızdır.
Aslanın boynunda bulunan Algeieba Aslan takımyıldızının en parlak ikinci yıldızıdır. Bir teleskop ile bakıldığında gökyüzünün altın sarısı bir çift yıldız sistemi ile karşılaşılır. Bu sistem bizden 170 ışık yılı uzaklıktadır. Leo, karnının altında bulunan iki çift Messier gökadasını barındırır. İlk çift, Regulus'un batısında yaklaşık 9 derecede uzanır ve M95'i (doğuya doğru) ve M96'yı kapsar. Her ikiside teleskop ile gözlenebilmektedir. M65, 35 milin uzunluğunda uzanan bir tipSa spiral gökadasıdır.
M66, M65'den oldukça büyüktür ve Sb tipindedir. Sa tipi spirallerin büyük çekirdeği ve çok sıkı sarılmış sarmal kolları bulunurken, biri Sb'den Sc'ye ilerledikçe çekirdek daha küçük olur ve kollar daha açık olur.

M65 ve M66 Gökadaları

İkinci gökada çifti, M95 ve M96. M95, SBb tipi çubuklu bir spiral gökada. 38 milyon ışıkyılı uzaklıkta ve 9.7 parlaklığındadır. Sa gökadası türü olan M96, 41 milyon ışıkyılı daha geride ancak biraz daha parlak ve 9.2 parlaklığındadır. Her ikisi de Leo I gökada grubunun üyesidir ve düşük güçte bir teleskop ile birlikte görülebilir.

Başak(Virgo) Takımyıldız

Başak bu ayın sonuna doğru doğudan yükselecek.Batısında Aslan, doğusunda Terazi takımyıldızları vardır. En parlak yıldızı Spica sayesinde gökyüzünde kolaylıkla bulunabilir. Aslında, Spica iki B tipi yıldızın birbirlerine her 4 günde bir dönmesi ile son derece yakın bir çift yıldız sistemidir. Onların toplam parlaklığı Güneşimizin 2000 katıdır. Başak sağ üst köşesinde Başak Kümesi'nin gökadaları merkezi yer alır. Bu bölgedeki Messier kataloğunda hepsi küçük bir teleskop ile görülebilen 13 galaksi var. En aydınlık, dev eliptik galaksi M87`nin, merkezinden uzanan jetle ve merkezinde toz ve gazın düştüğü büyük bir kara delik var. M87 çok güçlü bir radyo kaynağı olduğu için VIRGO A olarak da bilinir. Aşağıda Porrima ve Spica'nın sağında M104, bizden yaklaşık 30 milyon ışıkyılı uzaklıkta 8 kadir parlaklığında sarmal bir galaksidir. Onun spiral kolları bize uzanıyor, bu nedenle küçük bir teleskobta eliptik bir galaksi gibi görünüyor. Uzun pozlu fotoğraflarda geniş ağızlı şapka gibi göründüğü için Sombrero Galaxy olarak da bilinir.

Büyük Ayı(Ursa Majör) Takımyıldızı

Kuzey yarım küreden tüm yıl boyunca görülebilen Ursa Major birçok ilginç "derin gökyüzü" objeleri barındırıyor. Takımyıldızının sağ üst köşesinde M81 ve M82 gökadaları bulunuyor. M82, yıldız oluşumunda büyük bir patlama yaşıyor ve bu nedenle "yıldız patlaması galaksisi" olarak adlandırılıyor. Küçük bir teleskop üzerinde düşük güçlü bir mercek kullanarak birlikte görülebilirler.
Takımyıldızı sınırının hemen dışında olmasına rağmen M51, Pulluğun en soldaki yıldızı Alkaid'e yakın. Whirlpool Galaxy olarak da bilinir; soldaki küçük gökadanın geçişiyle deforme olur. M51, yaklaşık 37 milyon ışıkyılı uzaklıkta uzanan ve spiral kolların görüldüğü ilk gökadadır. Charles Messier tarafından 1773'te keşfedildi ve Spiral yapı 1845 yılında İrlanda'nın Birr Kalesi'ndeki 72 "reflektör kullanılarak, yıllarca dünyanın en büyük teleskopu olan Lord Rosse tarafından gözlemlendi.


Gökyüzünüz açık olsun...

---

---