Online olarak 14-17 Ağustos 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilecek olan festivalin bilimsel içeriği, geçtiğimiz yıllardaki zenginliğini koruyacak.

Nisan 2019'da bir kara delikten doğrudan edinilen ilk görüntünün paylaşılmasıyla, kütleçekim teorileri için zorlu bir test de başlamış oldu: Başarısız olursan, teorin ölür!

Yeni bir çalışmada astrobiyologlar, gezegenlerin ne kadar radyasyona maruz kaldıklarını, yıldız patlamaları dolayısıyla ortaya çıkan radyasyonu ötegezegenlerin ne oranda yakaladıkları ile üzerlerinde yaşama izin vermesi arasındaki bağıntıyı inceledi.

Araştırmacılar, molekülün oldukça küçük bir yapı taşı olduğunu ancak bununla daha büyük şeyler oluşturulabileceğini söylüyor.

Son 20 yılın verileri bir araya getirilerek özgün bir istatistiksel metotla, CNRS'ten bilim insanları evrende bilinen maddenin %40'ını oluşturan saklı malzemeyi keşfetmiş olabilir.

Asteroidlerin ve kuyruklu yıldızların Güneş Sistemi içinde çok farklı yönlere doğru çok hızlı biçimde yol alabildiği bir gezegenler arası otoban keşfedildi.

Physical Review Letters'da yayımlanan yeni bir çalışma ile yıldız ölümlerinin neden ve nasıl gerçekleştiğine dair ipuçları elde edildi.

Güney Avustralya'da kayıt altına alınan bu yeni türler ile birlikte Avustralya çevresinden keşfedilen tür sayısı 25'e çıktı.

Bu kara deliklerin her biri, milyonlarca ışık yılı uzaktaki bir galaksinin merkezindeki maddeleri yutuyor.

Dünya'nın erken oluşum aşamalarında, oksijen seviyeleri oldukça düşüktü ve şimdilik uzak görünse de gelecekte de tekrar aynı seviyeleri düşmesi oldukça muhtemel.

Beynin, onu içinde saklayan kutu kadar modern olduğunu varsayarsak, Afrikalı atalarımız teorik olarak göreliliği keşfedebilir, romanlar, oyunlar ve aşk şarkıları yazabilirdi.

1980'lerin sonlarına ve 1990'ların başına kadar, "altılı paket" terimi sadece biraya atıfta bulunmuyor, aynı zamanda görünür karın kaslarını da tanımlıyordu.