Türler arasındaki sınırı çizmek, soylar yakın akraba olmadığında pek kafa karıştırıcı değildir. Örneğin, kediler ile köpeklerin ayrı türler olduğu konusunda kuşkuya düşmeyiz. Ancak böyle ayrımlar, yakın zamanda bölünmeye başlamış olan ve çiftleşmenin hâlâ bir ölçüde gerçekleşebildiği birey gruplarını karşılaştırırken güçleşmeye başlıyor.

Fransa'da çalışan bir ekip tarafından 27 Aralık 2016 tarihinde PLOS Biology dergisinde yayımlanan bir makalede, genomların ıraksama düzeyinin bir fonksiyonu olarak topluluklar arası çiftleşme ve gen alışverişi becerisi incelendi. Araştırmacılar doğal seçilim, sürüklenme ve göç oranlarının toplam etkisini modelleyip, genomun farklı bölümlerinde görülen farklı vasryasyon desenlerini açıkladı ve türleşmenin tarihini anlamak için kullanılan varolan yöntemleri bir adım ileri götürmüş oldu.

Türleşme Süreci Genomdan İzlenebiliyor

Yeni yöntem, 61 çift hayvan topluluğu ya da türünden elde edilen geniş bir genomik veri kümesine uygulandı. Analiz sonucunda, orta düzeyde moleküler ıraksama alanları ortaya kondu. Genomlar arasında %0,5 ilâ %2 arasında farkların görüldüğü bu topluluk/tür çiftlerinde, ortak atadan farklılaşarak ayrı türler hâline geliş süreci gözlemlenmiş oldu. Ekip buna "türleşmenin gri bölgesi" adını veriyor.

Bu aşamada bulunan topluluk/tür çiftleri, tipik olarak yarı-geçirgen bir genomla karakterize ediliyor. Yani aralarında bazı genleri değiş-tokuş edebilirken, bazılarını edemiyorlar. Alışveriş edilemeyen genler "tür bariyeri"ne toslamış oluyor ve yalıtıma katkıda bulunuyor. İncelenen 61 ikiliden gri bölgede çıkanlar arasında midye, goril, borazan solucanı, toprak solucanı, kelebek ve sivrisinek türleri bulunuyor.